Otwarcie postępowania upadłościowego wobec konsumentów wywołuje szereg skutków prawnych i majątkowych. Jednym z nich jest likwidacja majątku posiadanego przez konsumenta. Zadanie to zostało przydzielone syndykowi, który odpowiada za rzetelne przeprowadzenie całej procedury.

W przypadku gdy w skład masy upadłości (majątek upadłego) wchodzi nieruchomość lokalowa, w postaci mieszkania czy domu jednorodzinnego, to zgodnie z obowiązującymi przepisami również będzie podlegała zbyciu przez syndyka.

Nie oznacza to, że osoba ogłaszająca upadłość zostaje pozbawiona środków do życia i dachu nad głową. Ustawodawca wprowadził specjalną regulację w tym zakresie, a mianowicie w myśl art. 491 (13) pr. u. jeżeli w skład masy upadłości wchodzi lokal mieszkalny albo dom jednorodzinny, w którym zamieszkuje upadły, a konieczne jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych upadłego i osób pozostających na jego utrzymaniu z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydziela się odpowiednią kwotę.

Suma uzyskana ze sprzedaży

Kwota powinna odpowiadać przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej lub sąsiedniej miejscowości za okres od 12 do 24 miesięcy. Zatem w przypadku upadłości konsumenckiej istnieje możliwość zabezpieczenia swojego lokum poprzez uzyskanie odpowiedniej sumy z masy upadłości.

Wcześniej należy sprawdzić czy dana osoba spełnia przesłanki umożliwiające zastosowanie tej instytucji. Wysokość wydzielanej kwoty określa sędzia-komisarz na wniosek złożony przez upadłego. W swoich obliczeniach uwzględnia:

• potrzeby mieszkaniowe upadłego,
• liczę osób pozostających na jego utrzymaniu,
• zdolności zarobkowe,
• sumę uzyskaną ze sprzedaży lokalu mieszkalnego albo domu jednorodzinnego,
• opinię syndyka.

Jak widać sędzia bierze pod uwagę wiele kryteriów zanim podejmie ostateczną decyzję. Ważną rolę odgrywa również sama postawa dłużnika w czasie postępowania, czyli zaangażowanie w proces spłaty wierzycieli, współpraca z syndykiem, podejmowanie dodatkowej aktywności zawodowej itd.

Zaliczka

W niektórych przypadkach wskazaną kwotę będzie można wypłacić przed dokonaniem sprzedaży nieruchomości. Jeżeli fundusze masy upadłości na to pozwalają, a opuszczony przez upadłego lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny nie został jeszcze zbyty, sędzia-komisarz może przyznać upadłemu zaliczkę.

W sytuacji gdy dłużnik pozostaje bez pracy możliwość starania się o wypłacenie zaliczki stanowi znaczne ułatwienie. Niekiedy nieruchomości wchodzące w skład masy upadłości znajdują się w złym stanie lub są nieatrakcyjne dla nabywców, co znacznie wydłuża proces ich sprzedaży.

Postępowanie z wniosku wierzyciela

W przypadku gdy podmiotem składającym wniosek o ogłoszenie upadłości jest wierzyciel, to przepisów dotyczących zaspokajania potrzeb mieszkaniowych nie stosuje się, gdy dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

Tutaj pojawia się pewna przeszkoda. Dłużnicy, którzy umyślnie doprowadzili do stanu niewypłacalności lub wskutek ewidentnych zaniedbań nie mogą skorzystać z takich udogodnień. Sposobem na uchronienie się od tych konsekwencji będzie uprzedzenie wierzycieli i złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, jako pierwszy.

Wartościowy artykuł? Zapisz się na newsletter! Nie przegapisz żadnej publikacji (niektóre otrzymasz nawet wcześniej) oraz zyskasz zniżki na moje usługi. Także polecam.