Jak zdajesz sobie sprawę biznesplan jest dokumentem pozwalającym wykonawcy na zaplanowanie działania w czasie – w uporządkowany i przemyślany sposób. Jego wdrożenie znaczenie zwiększa szanse na powodzenia całego przedsięwzięcia. Skoro to wiemy, to może warto się zastanowić czy elementem takiego dokumentu nie powinna być również analiza prawna? Według mnie, jak najbardziej tak. W tym artykule, chciałbym Cię przekonać do tego punktu widzenia.
…Artykuł ten rozpoczyna cykl wpisów na temat form prawnych prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. W każdym z nich otrzymasz precyzyjną dawkę informacji wraz z moim komentarzem. Celem tego przedsięwzięcia jest przybliżenie czytelnikom bloga szerokiego wachlarza możliwych rozwiązań, wynikających z polskiego prawa.
…Zrobimy porównanie, co jest lepszym rozwiązaniem dla początkującego przedsiębiorcy. Prowadzenie biznesu w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością czy jednoosobowa działalność gospodarcza (JDG). Na pierwszy rzut oka odpowiedź może wydawać się oczywista, czyli wybieramy możliwie najprostszy mechanizm.
…Ostatnio miałem przyjemność brać udział w spotkaniu w Krakowie pn.”Innowacyjna firma. Wsparcie dla przedsiębiorców z funduszy europejskich”. Uczestniczyła w nim również Wiceminister Rozwoju, p. Jadwiga Emilewicz – przedstawiając najpopularniejsze formy pomocy. Zdobyłem tam wiele cennych informacji, którymi chciałbym się dzisiaj z Tobą podzielić.…
W ostatniej dekadzie można zaobserwować dynamiczny wzrost wszelkiego rodzaju przedsiębiorstw handlowych, powstających niczym grzyby po deszczu – na fali dobrej koniunktury gospodarczej. Bardzo dobrze widać to w branży spożywczej, gdzie powstaje mnóstwo placówek. Można wymienić tutaj takie marki jak Lidl, Biedronka czy Carrefour. Ponadto sieci typu convenience także dobrze prosperują, czego najlepszym przykładem jest Żabka.
Polskie i zagraniczne sieci handlowe przy tworzeniu swojego biznesu często wykorzystują model oparty o tzw. franczyzę. Jest to model współpracy gospodarczej między odrębnymi jednostkami, charakteryzujący się transferem wiedzy, technologii, know-how w zamian za odpowiednie wynagrodzenie. Jest to definicja stworzona przeze mnie na potrzeby niniejszego wpisu. Dokładniejsze wyjaśnienie można znaleźć w Europejskim Kodeksie Udzielania Franczyzy, czyli:
Franczyza to system sprzedaży towarów, usług lub technologii, który jest oparty na ścisłej i ciągłej współpracy pomiędzy prawnie i finansowo odrębnymi i niezależnymi przedsiębiorstwami, franczyzodawcą i jego indywidualnymi franczyzobiorcami. Istota tego systemu polega na tym, że franczyzodawca nadaje swoim poszczególnym franczyzobiorcom prawo oraz nakłada na nich obowiązek prowadzenia działalności zgodnie z jego koncepcją.
W ramach i na okres sporządzonej na piśmie umowy franczyzowej oraz w zamian za bezpośrednie lub pośrednie świadczenia finansowe uprawnienie to upoważnia indywidualnego franczyzobiorcę do korzystania z nazwy handlowej franczyzodawcy, jego znaku towarowego lub usługowego, know-how, metod prowadzenia działalności gospodarczej, wiedzy technicznej, systemu postępowania i innych praw własności intelektualnej lub przemysłowej, a także do korzystania ze stałej pomocy handlowej i technicznej franczyzodawcy.
* całą treść Kodeksu możesz znaleźć na stronie Polskiej Organizacji Franczyzodawców – tu.
Jak już wcześniej wspomniałem sednem franczyzy jest zapewnienie warunków do rozwoju biznesu dla korzystającego z tej formy wsparcia. Franczyzodawca, jako bardziej doświadczona strona dzieli się swoim doświadczeniem, umiejętnościami oraz know-how w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej w konkretnej branży. Oczywiście nie robi tego za darmo i konieczne jest gratyfikacja pieniężna w określonej wysokości np. udział w obrocie sklepu.
Umowa franczyzy należy do tzw. umów nienazwanych, a więc nie znajdziesz w Kodeksie cywilnym ani innych aktach rangi ustawowej regulacji poświęconych wyłącznie właśnie tej umowie. W związku z tym podlega ona reżimowi wskazanemu w art. 3531 k.c. zgodnie z którym strony zawierające umowę mogą określić warunki współpracy według własnego uznania. Trzeba jednak uważać, żeby treść i cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Należy zakwalifikować ją także do umów o charakterze mieszanym, łączącej w sobie elementy umowy sprzedaży, dostawy, najmu czy zlecenia. W rezultacie, możliwe jest zastosowanie przy tworzeniu konkretnych postanowień umowy franczyzowej, konstrukcji zaczerpniętych z innych umów cywilnoprawnych. Oczywiście, odpowiednie rozwiązania będą zależne od specyfiki branży i praktyki stosowanej przez udzielającego franczyzy. Nie ulega wątpliwości, że jest to konstrukcja złożona, wymagająca rozległej wiedzy i to nie tylko prawnej.
Budowanie biznesu od podstaw zdecydowanie nie należy do łatwych zadań, zwłaszcza w sektorach wymagających dokonania wysokich nakładów na rozpoczęcie działalności. Zawarcie umowy franczyzy może zapewnić korzystającemu następujące korzyści:
Wymienione przez mnie korzyści nie występują we wszystkich umowach i w zależności od konkretnych postanowień umownych mogą ulec zwiększeniu lub ograniczeniu. Warto jednak znać potencjalne korzyści i zwrócić uwagę na ich zakres przy rozważaniu różnych propozycji współpracy.
Franchising to nie tylko korzyści, ale także zagrożenia wiążące się z zawarciem takiej umowy. Trzeba mieć świadomość, że niemal każda forma współpracy będzie wiązała się koniecznością spełnienia określonych w niej obowiązków. Przyjrzymy się bliżej negatywnym stronom tej umowy:
Wskazane powyżej wady prowadzenia działalności gospodarczej jednoznacznie wskazują na ograniczoną samodzielność franczyzobiorcy w prowadzeniu biznesu. Zawierając taką umowę trzeba brać uwagę element podporządkowania w zakresie strategicznym oraz organizacyjnym.
W przypadku sieci McDonald wymagania są naprawdę wysokie. Na początku konieczne jest posiadanie środków własnych w kwocie 1 200 000 złotych. Ponadto w warunkach zostało określone co może zostać zaliczone do środków własnych. Oczywiście nie są to jedyne koszty jakie trzeba ponieść.
Bez wątpienia jest to całkiem duża kwota jak na początek. Trzeba wziąć pod uwagę jeszcze szereg innych wymagań stawianych przed kandydatem na franczyzobiorcę amerykańskiej sieci. Zobaczmy jak wyglądają szczegółowe zagadnienia m.in. związane z wyposażeniem lokalu.
Dokładne warunki możecie znaleźć pod linkiem – tutaj.
Pixabay
Każdy musi sam odpowiedzieć sobie na to pytanie. Przedtem należy dokonać analizy rynku, branży, sprowadzić jak wygląda konkurencja i w jakich modelach biznesowych działa. Pamiętaj, że to jest tylko jeden z możliwych sposobów współpracy i prowadzenia firmy. Osobiście uważam, że formę prowadzenia działalności trzeba dobierać także poprzez pryzmat naszych osobistych zdolności i preferencji. Jeżeli nie lubisz wszelkiego rodzaju kontroli, potrzebujesz luzu decyzyjnego i niezależności to zdecydowanie franchising nie jest dla Ciebie, po prostu lepiej sprawdzisz się w innym formacie. Przemyśl dobrze swoją decyzję. Jeżeli masz jakieś wątpliwości, nie rozumiesz pewnych postanowień umownych – skonsultuj się ze specjalistą.
W razie pytań zostaw komentarz poniżej lub napisz do mnie na adres: konrad.siekierda@gmail.com
Jeżeli treść była dla Ciebie wartościowa i dowiedziałeś się czegoś nowego to podziel się ze znajomymi. Będzie mi bardzo miło.
Świadczenie usług za pośrednictwem internetu jest coraz powszechniejszym zjawiskiem. W ostatnich latach można zauważyć widoczny wzrost firm działających właśnie w ten sposób. Nawet przedsiębiorcy funkcjonujący w „modelu tradycyjnym”, wypracowanym przez wiele lat starają się wdrożyć rozwiązania umożliwiające konkurowanie i zdobywanie klientów w sieci. Świetnym tego przykładem jest sektor spożywczy, a w szczególności sprzedawcy detaliczni tworzący sklepy internetowe, umożliwiające zrobienie zakupów bez wychodzenia z domu.
Istnieją jednak firmy, które z samej istoty mogą prowadzić swoją działalność tylko w internecie. Możemy do nich zaliczyć m.in. firmy hostingowe, zajmujące się pozycjonowaniem strony w wyszukiwarkach czy prowadzące kampanie reklamowe za pomocą Google Adwords oraz Facebook Ads. Świadczenie niektórych usług jest jednak częściowo reglamentowane przez prawo i wymaga spełnienia dodatkowych warunków np. sporządzenia i opublikowania na stronie www odpowiedniego dokumentu.
Przyjrzyjmy się bliżej regulacjom obowiązującym w polskim systemie prawnym. Podstawowym aktem określającym prawa i obowiązki osoby prowadzącej działalność za pomocą sieci internetowej jest ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną (znajdziesz tu). W akcie tym możesz przeczytać m.in. o zasadach ochrony danych osobowych osób korzystających z takich usług czy obowiązkach nałożonych na usługodawcę. Zostały one zdefiniowane w następujący sposób:
świadczenie usługi drogą elektroniczną – wykonanie usługi świadczonej bez jednoczesnej obecności stron (na odległość), poprzez przekaz danych na indywidualne żądanie usługobiorcy, przesyłanej i otrzymywanej za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową, i przechowywania danych, która jest w całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy – Prawo telekomunikacyjne.
Nie wiem jak dla Ciebie, ale dla mnie taka definicja nie jest jasna i mam wiele wątpliwości co wchdzi w jej zakres. Spróbujmy rozbić ją na mniejsze części, żeby lepiej zrozumieć jakie usługi faktycznie obejmuje. Możemy wskazać następujące elementy:
1. Brak jednoczesnej obecności stron.
Z interpretację tej przesłanki akurat nie powinno być problemu. Po prostu może być wykonywana bez wzgledu na to czy jesteś w domu, w pracy czy na wakacjach.
2. Przekaz danych na indywidualnie żądanie usługobiorcy.
Usługa świadczona jest z miejsca i w czasie, o którym decyduje swobodnie usługobiorca np. możesz się zalogować w dowolnym momencie do serwera swojej strony internetowej.
3. Przesyłana i otrzymywana za pomocą urządzeń do elektronicznego przetwarzania, włącznie z kompresją cyfrową i przechowywaniem danych.
Bez wchodzenia w szczegóły można powiedzieć, że ustawodawca określił tutaj urządzenia i metody wykorzystywane do świadczenia usługi elektronicznej.
4. W całości nadawana, odbierana lub transmitowana za pomocą sieci telekomunikacyjnej.
Najpopularniejszą siecią jest oczywiście sieć Internet. Istnieją jednak inne sieci, w których takie usługi mogą być świadczone.
Znając podstawowe pojęcia możemy przejść do obowiązków nałożonych na podmioty oferujące takie usługi elektroniczne. Jednym z nich jest powinność sporządzenia i zamieszczenia na stronie internetowej usługodawcy regulaminu świadczenia usług drogą elektroniczną.
Regulamin określa zasady na jakich świadczone są takie usługi. Ma na celu zapoznanie klienta z obowiązującymi zasadami, procedurami, warunkami. Ponadto wskazuje potencjalne zagrożenia, na jakie narażony jest usługobiorca.
Katalog podstawowych elementów regulaminu określono we wspomnianej wcześnie ustawie, a dokładnie w artykule 8 ust. 3. Usługodawca powinien uwzględnić w jego treści w szczególności:
1. Rodzaje i zakres świadczonych usług.
2. Warunki świadczenia usług, w tym:
a) wymagania techniczne, niezbędne do współpracy z systemem teleinformatycznym usługodawcy,
b) zakaz dostarczanie treści o charakterze bezprawnym przez usługobiorcę.
3. Warunki zawierania i rozwiązywania umów o świadczenie usług drogą elektroniczną.
4. Tryb postępowania reklamacyjnego.
Oczywiście powyższe wyliczenia nie stanowi katalogu zamkniętego. W konkretnych sytuacjach może się okazać, że konieczne będzie wprowadzenie dodatkowych elementów spełniających funkcje ochronne, czy to informacyjne wobec klienta.
Pixabay
Tworząc taki regulamin nie zapominaj o celu jaki pełni. Osoba zamierzająca skorzystać z Twojej oferty powinna zrozumieć jego treść. Właśnie dlatego tak bardzo ważne jest wprowadzenie do jego treści słowniczka wyjaśniającego pojęcia techniczne. Skoro działasz w danej branży to nie powinieneś mieć problemów z ich prawidłowym wytłumaczeniem.
Ponadto bardzo ważne jest zamieszczenie nagłówków określających tematykę danego artykułu czy rozdziału. To znacznie ułatwia i przyspiesza czytanie postanowień. W bardziej rozbudowach regulaminach jest to niemal obowiązkowe.
Poznałeś dzisiaj podstawowe kwestie dotyczące świadczenia usług elektronicznych. Niedługo więcej artykułów na ten temat. Jeżeli treść była dla Ciebie wartościowa i dowiedziałeś się czegoś nowego to podziel się ze znajomymi. Będzie mi bardzo miło.
W obrocie gospodarczym coraz większą uwagę przywiązuję się do wszelkiego rodzaju instrumentów chroniących wierzyciela przed niewypłacalnym dłużnikami. Najpopularniejszymi formami są poręczenie, zastaw oraz hipoteka na nieruchomości. Każdy kto starał się o kredyt bankowy lub dofinansowanie spotkał się z takimi formami zabezpieczeń.
W dzisiejszym artykule przeczytasz na temat innego sposobu ochrony, a mianowicie o wekslu in blanco. Podobnie jak wcześniej wymienione metody stosowany jest w obrocie gospodarczym głównie przez instytucje kredytowe, podmioty finansujące podejmowanie działalności gospodarczej (np. Urząd Pracy) oraz przedsiębiorców.
Czym jest weksel in blanco?
Na samym początku zastanówmy się czym jest weksel. W moim przypadku, pierwsze skojarzenie jakie przychodzi mi na myśl, to urzędowy blankiet z wykropkowanymi miejscami do wypełnienia. Częściowo się zgadza, jednak takich druków nie ma już od 2007 roku, wraz z zlikwidowaniem opłaty skarbowej od weksli.
W ustawie o prawie wekslowym nie znajdziesz wprost wskazanej definicji. Zostały tam tylko wymienione elementy obligatoryjne świadczące o posiadaniu przymiotu weksla przez dany dokument. Polski ustawodawca stwierdził, że powinien on zawierać:
Znając podstawowe elementy składowe, można pokusić się o sformułowanie podstawowej definicji. Weksel to dokument skonstruowany w sposób ustalony przez prawo wekslowe, zawierający polecenie zapłacenia sumy pieniężnej na rzecz określonej osoby, we wskazanym miejscu i czasie.
Można wyróżnić dwa podstawowe rodzaje weksli:
a) weksel własny – wystawca zobowiązuje się do zapłaty określonej sumy pieniężnej
b) weksel trasowany – wystawca, kieruje do osoby trzeciej (tzw. trasata) polecenie zapłaty określonej sumy pieniężnej
Zakres przedmiotowy dzisiejszego artykułu dotyczy weksla własnego o wiele częściej stosowanego w praktyce. Pomocne w lepszym zrozumieniu istoty tej konstrukcji prawnej będzie przedstawienie kolejnego podziału ze względu na zawartość:
a) weksel zupełny – w momencie wystawienia zawiera wszystkie elementy wymagane przez prawo wekslowe
b) weksel niezupełny – w momencie wystawienia nie zawiera wszystkich elementów wymaganych przez prawo wekslowe.
Weksel in blanco to potoczne określenie weksla niezupełnego. Pamiętaj, że brak jednego z elementów wskazanych przez ustawodawcę co do zasady skutkuje nieważnością zobowiązania w nim zawartego. Skoro tak, to dlaczego weksel in blanco jest ważny? Zastosowanie tej konstrukcji stanowi wyjątek od zasady i jest możliwe dzięki wprowadzeniu dodatkowego wymogu w postaci sporządzenia porozumienia wekslowego (zwanego często niepoprawnie deklaracją wekslową). W tym dokumencie strony uzgadniają warunki uzupełnienia weksla.
Przykład
Pan Marcin uzyskał dotację z Urzędu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej w kwocie 20 000 zł. W umowie dotyczącej tychże środków postanowiono, że Pan Marcin wystawi weksel in blanco w takiej samej wysokości. Ponadto w porozumieniu wekslowym wskazano warunki, których spełnienie będzie uprawniało remitenta do wypełnienia weksla, m.in. niepodjęcie prowadzenia działalności gospodarczej w terminie 3 miesięcy od uzyskania dotacji, wykorzystanie przyznanych środków niezgodnie z przeznaczeniem czy zakupienie maszyn i urządzeń innych niż określone w umowie. Dwa miesiące później, podczas kontroli okazało się, że pod wskazanym w umowie adresie nie funkcjonuje żadna firma. W takich okolicznościach UP będzie mógł wypełnić weksel zgodnie z zawartym porozumieniem.
W przytoczonym przykładzie przedstawiłem sposób zastosowania weksla w obrocie gospodarczym – został on wykorzystany w celu zabezpieczenia prawidłowego spożytkowania przyznanych środków przez p. Marcina. Następną czynnością powinno być zawiadomienie wystawcy o uzupełnieniu weksla i wezwanie do jego zapłaty. Jeżeli tak się nie stanie to, można złożyć pozew o wydanie nakazu zapłaty.
Istotnym argumentem za wyborem takiej drogi jest wysokość opłaty od pozwu, która w przypadku postępowania nakazowego wynosi 1/4 opłaty stosunkowej. Co więcej, zgodnie z brzmieniem przepisu:
Wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty. (art 491 § 1 k.p.c.)
Mówiąc wprost, jeżeli w ciągu 2 tygodni od doręczenia nakazu nie zostanie spłacony dług wierzyciela, to nakaz ten jest natychmiast wykonalny – stanowi tytuł egzekucyjny (podstawa: art. 777 § 1 pkt 1 k.p.c.). Kolejną czynnością będzie wystąpienie do sądu o nadanie klauzuli wykonalności pozwalającej na wszczęcie egzekucji sądowej.
Zastosowanie weksli w praktyce z całą pewnością nie należy do łatwych zadań. Osoba posługująca się takim dokumentem powinna posiadać odpowiednią wiedzę m.in. na temat sposobu przedstawienia weksla do zapłaty, tworzenia porozumienia wekslowego, skutków złożenia podpisu w określonym miejscu czy samego postępowania nakazowego.
Jedno jest pewne – umiejętność zabezpieczenia swoich wierzytelności to jedna z kluczowych kompetencji każdego przedsiębiorcy. Trzeba się nastawić, że co pewien czas na horyzoncie będą pojawiać się nieuczciwi kontrahenci. Stosowanie różnych form zabezpieczeń pozwoli na uniknięcie lub złagodzenie negatywnych konsekwencji. Zasada ograniczonego zaufania w kontaktach biznesowych to jedna z fundamentalnych zasad. Wprowadzenie odpowiednich instrumentów prawnych do zawieranych umów przyczyni się do poprawy Twojej pozycji w przypadku zaistnienia konfliktu. Warto pomyśleć o tym wcześniej i spać spokojnie.
Bądź profesjonalistą, wybieraj świadomie.
Prawnik przedsiębiorców
K.
Niekiedy pewne zdarzenia w życiu przedsiębiorcy zmuszają go do czasowego zaprzestania prowadzonej działalności. Takimi przypadkami są np. ciąża, choroba czy wyjazd za granicę. Problem ten dotyczy głównie jednoosobowych działalności gospodarczych, gdyż w takich firmach ciężar wykonania określanej pracy lub zarządzania, spoczywa na barkach osoby będącej jej założycielem.
Wychodząc na przeciw takim sytuacjom w 2008 r. wprowadzono instytucję zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. Regulacja ta znalazła swoje miejsce w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej. Mogą z niej korzystać wszyscy przedsiębiorcy, bez względu na obraną szatę prawną, czyli zarówna spółka jawna, akcyjna czy wspominania wcześniej j.d.g. Przyjrzyjmy się teraz bliżej konkretnym przepisom.
Jakie warunki należy spełnić?
Podstawową warunkiem jest niezatrudnianie pracowników. Od razu rodzi się w głowie pytanie – co autor miał na myśli? Czy dotyczy to tylko pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, czy także dyspozycją przepisu zostały objęte umowy cywilnoprawne (np. umowa zlecenia)? Okazuję się, że legislator (tworzący prawo) miał na myśli pracowników w rozumieniu kodeksu pracy tj.:
Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę.
Podsumowując, jeżeli przedsiębiorca zatrudnia osobę na podstawie umowy cywilnoprawnej np. umowa zlecenia czy dzieło, to przysługuje mu uprawnienie do zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej. W przypadku, gdy zawarł z kimś umowę o pracę, to traci prawo do skorzystania z tej możliwości.
pixabay
Jakie dokumenty należy złożyć?
Podstawową czynnością, jaką należy wykonać będzie złożenie właściwego formularza w jednostce prowadzącej rejestr określonej działalności. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej będzie to formularz CEIDG-1 (dostępny tutaj), który należy złożyć do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Jest to ten sam wniosek, który składasz przy rejestracji swojej firmy w CEIDG. Natomiast w przypadku spółek prawa handlowego konieczne będzie wypełnienie wniosku KRS-Z62 (dostępny tutaj).
Złożenie wniosku o wpis do CEIDG spowoduje automatyczne przekazanie informacji do ZUS. W rezultacie wnioskodawca nie musi składać dodatkowych pism w innych urzędach. Natomiast w przypadku spółek handlowych poza wnioskiem złożonym we właściwym sądzie rejestrowym konieczne będzie także powiadomienie innych podmiotów np. naczelnika właściwego urzędu skarbowego.
Ponadto konieczne będzie także dołączenie oświadczenia o niezatrudnianiu pracowników. W dokumencie tym powinna znaleźć się informacja, że aktualnie wnioskodawca nie zatrudnia żadnego pracownika na podstawie określonej w kodeksie pracy. W związku z tym spełnia wymóg stawiany przez ustawę.
Ile to kosztuje?
Jeżeli w przyszłości chciałbyś skorzystać z tej możliwości, to mam dla Ciebie dobrą wiadomość. Zawieszenie jest całkowicie bezpłatne. W zakresie dotyczącym spółek handlowych postanowiono, że wniosek o wpis tejże informacji nie podlega opłatom sądowym, a także nie podlega ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym (łącznie jest to oszczędność 350 zł w przypadku sp. z o.o.).
Na jaki okres można zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej?
Zgodnie z brzmieniem ustawy wykonywanie działalności gospodarczej zawiesza się na okres od 30 dni do 24 miesięcy. Można tego dokonać wielokrotnie – ustawa nie wprowadza w tym obszarze ograniczeń. W sytuacji, gdy przedsiębiorca prowadzi działalność co najmniej 6 miesięcy i nie zatrudnia pracowników to może wydłużyć ten okres do 3 lat w celu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.
Jeżeli dziecko z powodu stanu zdrowia potwierdzonego orzeczeniem o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności wymaga osobistej opieki prowadzącej działalność to można zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej do 6 lat.
Jakie czynności może podejmować przedsiębiorca w czasie zawieszenia?
Ustawodawca, w tym zakresie ułatwia przedsiębiorcy zadanie i wprowadza katalog dozwolonych czynności. W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:
1) ma prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
2) ma prawo przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,
3) ma prawo zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,
4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,
6) ma prawo osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
Czy warto?
Według mnie zdecydowanie tak. Umiejętne wykorzystanie tej instytucji może przyczynić się do rewitalizacji przedsiębiorstwa. Przeznacz ten czas np. na opracowanie nowej strategii działania, przeprowadzenia dokładnej analizy rynku czy przygotowania firmy do zmiany profilu działalności. Tak naprawdę nie istnieje żaden przymus działania, ponieważ wniosek nie wymaga żadnego uzasadnienia.
Oczywiście nie zachęcam Cię do korzystania z tej opcji. Pamiętaj, że istnieje taka instytucja i możesz jej użyć. Świadomość swoich praw zdecydowanie pomoże Tobie i Twojej firmie w konkurowaniu na rynku. Możesz to także potraktować, jako element budowania przewagi rynkowej nad swoimi oponentami.
Bądź profesjonalistą, wybieraj świadomie.
Prawnik przedsiębiorców
K.
Niemal każda firma na początku swojej działalności ma problemy na płaszczyźnie finansowej. Mówiąc wprost – potrzebuje pieniędzy na start. Sposobów na finansowanie jest naprawdę dużo. Trzeba jedynie dobrze poszukać i wybrać sposób najlepiej nam odpowiadający. Wyłożenie własnych środków wydaję się najbardziej racjonalnym rozwiązaniem. Niestety, w przypadku inwestycji na większą skalę takie fundusze mogą okazać się niewystarczające.…
Każdy z nas doskonale wie, że ustrój prawny i zachęty podatkowe wpływają pozytywnie na wizerunek państwa w oczach inwestorów. Stworzenie warunków przyjaznych przedsiębiorcy z pewnością nie jest prostym zadaniem, zwłaszcza gdy oczekiwania społeczeństwa są co najmniej wysokie. Polscy politycy podjęli właśnie próbę wprowadzenia takiego modelu w życie. Ułatwienia mają dotyczyć m.in. kwestii prawnych, podatkowych i administracyjnych.
W dniach 17-18 listopada 2016 roku w Centrum Wystawienniczo-Kongresowym w Jasionce nieopodal Rzeszowa odbył się Kongres 590. Uczestniczyli w nim przedstawiciele świata biznesu, nauki i polityki. Na stronach wydarzenia możemy przeczytać:
„Idea KONGRESU 590 jest spójna z wizją państwa, którego bogactwo ma być powiększane w oparciu o własne zasoby, zarówno ludzkie, jak i naturalne. Jeśli chce się przyciągnąć kapitał zagraniczny, należy dostrzec potrzebę wzmocnienia pozycji polskich przedsiębiorców. Przez lata nie mogli oni liczyć na odpowiednie traktowanie przez własny rząd. KONGRES 590 to forum wymiany idei i doświadczeń polskich specjalistów (…). Dyskusje panelistów wytyczą nowe kierunki rozwoju – wspólną koncepcję prac nad wzrostem ekonomicznym i awansem Polski w gospodarczej hierarchii Europy i świata.”
W drugim dniu jednym z przemawiających był minister rozwoju i finansów Mateusz Morawiecki. W swoim wystąpieniu przedstawił autorską koncepcję na rozwój Polski „…w gospodarczej hierarchii Europy i Świata”. Pakiet zmian gospodarczych został ochrzczony jako Konstytucja Biznesu. Jednym z elementów takiego pakietu jest nowe Prawo przedsiębiorców w miejsce obowiązującej ciągle Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Poniżej wskażę i krótko opiszę kluczowe postanowienia.
Prawo przedsiębiorców
1) Wprowadzenie pojęcia „działalności nierejestrowanej”
Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, która nie jest ujawniona w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i jej przychód z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50%kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2016 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. (art.5.1)
Od 1 stycznia 2017 r. minimalne wynagrodzenie za pracą zostało ustalone na poziomie 2000 zł. W związku z tym, że przychód nie może przekraczać 50 % tegoż wynagrodzenia to miesięczne przychody do kwoty 1000 zł nie będą uznawane jako działalność gospodarcza.
Jest to bardzo dobra wiadomość dla osób, które osiągają swoje dochody w sposób nieregularny, niezorganizowany i w dłuższym horyzoncie czasowym nie planują założyć własnej firmy, a więc skala działalności jest znacznie ograniczona. W szczególności ma to dotyczyć drobnego handlu oraz dorywczo świadczonych usług (np. sporadycznie udzielane korepetycje).
2) Ulga na start
Przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy i nie wykonuje jej dla pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej, w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarcze, przez okres 6 miesięcy nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. (art.21)
Osoba zakładająca własną firmę przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia działalności nie będzie zobowiązana do odprowadzania składek do ZUS. Jest to bardzo dobra wiadomość dla wszystkich nieposiadających odpowiednio wysokiego kapitału. Trzeba zauważyć, że ze zwolnienia zostaną wyłączone podmioty zmieniające podstawę zatrudnienia np. z umowy zlecenia/umowy o pracę na jednoosobową działalność gospodarczą, czyli przejdą na tzw. samozatrudnienie i dalej będą świadczyć usługi na rzecz dawnego pracodawcy. Ogólnie rozwiązanie na duży plus.
3) Odformalizowanie komunikacji na linii przedsiębiorca-urząd
Jeżeli przepis szczególny nie wymaga formy pisemnej, organ za zgodą przedsiębiorcy może dokonywać czynności ustanie, telefonicznie lub za pomocą innych środków łączności, utrwalając w aktach zgodę przedsiębiorcy i treść dokonanej czynności. (art.29.1)
Jeśli wymagana jest forma pisemna, na wniosek lub za zgodą przedsiębiorcy organ doręcza pismo za pomocą środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną, na podany przez przedsiębiorcę adres. (art.29.2)
Powyższa regulacja umożliwia przedsiębiorcy załatwienie sprawy w urzędzie przez telefon, e-mail lub za pomocą innych środków komunikacji. Wystarczy wniosek lub zgoda, aby kontaktować się w ten sposób. Niezłe udogodnienie dla wszystkich zabieganych i nielubiących wizyt w urzędach państwowych. Wyobraź sobie, że porozumiewasz się z urzędem używając Skype, Messenger albo Gadu-Gadu. Brzmi ciekawie, czyż nie? Zobaczymy jak to będzie funkcjonować w praktyce.
4) Powołanie Rzecznika Przedsiębiorców
Rzecznik Przedsiębiorców stoi na straży praw przedsiębiorców określonych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, niniejszej ustawie i innych przepisach prawa. (art.74)
Kolejny obok Prezesa UOKiK organ państwowy mający chronić interesy przedsiębiorców. Ciekawe jak będzie wyglądać współpraca między nimi, podział obowiązków, zakres kompetencji itp. Szczegółowe regulacje mają znaleźć się w odrębnej ustawie.
5) Wprowadzenie instytucji „objaśnień prawnych”
Właściwi ministrowie oraz organy upoważnione ustawowo do opracowywania i przedkładania Radzie Ministrów projektów aktów prawnych dążą do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa z zakresu działalności gospodarczej, w szczególności wydając z urzędu lub na wniosek Rzecznika Przedsiębiorców ogólne wyjaśnienia przepisów w zakresie działalności gospodarczej, dotyczące praktycznego stosowania tych przepisów (objaśnienia prawne), przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów, Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. (art. 34.1)
Podobna instytucja funkcjonuje już w prawie podatkowym, czyli tzw. interpretacje ogólne. W przypadku przedsiębiorców organem uprawnionym do złożenia właściwego wniosku jest Rzecznik Przedsiębiorców. Za jego pośrednictwem przedsiębiorca będzie mógł ubiegać się o wyjaśnienie konkretnych przepisów niniejszej ustawy. Co ważne, uzyskane objaśnienia prawne będą skuteczne także wobec pozostałych przedsiębiorców, nieskładających wniosku.
6) Likwidacja numeru REGON
W kontaktach z urzędem przedsiębiorca będzie posługiwał się NIP. Natomiast REGON zostanie docelowy zlikwidowany. Cytując klasyka: „Nie należy mnożyć bytów ponad potrzebę”.
7) Likwidacja zgód oraz licencji jako form reglamentacji działalności gospodarczej
Wymienione formy reglamentacji zostaną zlikwidowane. Powstaje pytanie co dalej z działalnością która była objętą ww. ograniczeniami? Staną się przedmiotem zezwoleń lub wpisów do działalności regulowanej? Dowiemy się niebawem.
8) Wydawanie zezwoleń w trybie „milczącej zgody”
Jeżeli przepis szczególny nie przewiduje wydania zezwolenia w trybie milczącego załatwienia sprawy, do wydania takiego zezwolenia stosuje się przepisy Rozdziału 8a Działu II (…) – Kodeks postępowania administracyjnego. (art.24)
Głównym założeniem tego przepisu jest umożliwienia wykonywania działalności gospodarczej objętej reglamentacją w przypadku braku reakcji organu. Mianowicie, jeżeli organ nie zajmie stanowiska we właściwym terminie domniemywa się, że rozpatrzył wniosek pozytywnie – wydał zezwolenie.
9) Możliwość bezterminowego zawieszenia działalności
Przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres nie krótszy niż 30 dni, na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Obecnie także istnieje możliwość zawieszenia działalności, z tym że jej górna granica została określona w ustawie. Niniejszy przepis wprowadza możliwość wstrzymania się od prowadzenia firmy na czas nieokreślony, bezterminowo.
10) Nowa definicja przedsiębiorcy i działalności gospodarczej
Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, wykonująca działalność gospodarczą. (art.4.1.)
Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana samodzielnie w sposób ciągły. (art.3.)
Znaczne uproszczenie definicji. Nikt nie powinien mieć problemów ze zrozumieniem tych przesłanek.
Według mnie są to najważniejsze zmiany. Na wstępie projektu ustawy Prawo przedsiębiorców zostały również wymienione podstawowe zasady na jakich opierać będzie się współpraca pomiędzy przedsiębiorcami, a administracją państwową. Celowo nie poruszyłem tutaj tych kwestii. Większość z nich z powodzeniem można wyinterpretować z Konstytucji RP, orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Podsumowując, projekt zmian zmierza w dobrym kierunku. Zastosowane rozwiązania mogą realnie przełożyć się na wzrost liczby zakładanych działalności gospodarczych. Kluczową rolę może odegrać zwolnienie ze składek na ubezpieczenia społeczne w pierwszym półroczu działalności. Ponadto sama redakcja i kompozycja ustawy jest naprawdę bardzo prosta i przejrzysta. Nawet osoba nieposiadająca wiedzy prawniczej nie powinna mieć problemu ze zrozumieniem konkretnych przepisów. W jakim kształcie ustawa wejdzie w życie? Czy zostaną wprowadzone poprawki? Wkrótce się dowiemy.
Pełny tekst nowego prawa dla przedsiębiorców znajdziesz tutaj.
Kolejny wpis dotyczący tematyki zakładania jednoosobowej działalności gospodarczej. Tym razem skupimy się na umowach, które jako rozpoczynający swoją działalność będziesz zobowiązany zawrzeć. Oczywiście liczba oraz rodzaj podpisywanych kontraktów zależna będzie od branży w jakiej przyjdzie Ci konkurować. Bez względu na to, posiadanie pewnego zasobu wiedzy prawniczej znacznie ułatwi Ci funkcjonowanie i wzmocni pozycję w przyszłych negocjacjach.
Konstruowanie umowy od początku z pewnością nie jest zadaniem prostym. Wymaga wiedzy i doświadczenia, a Ty przecież dopiero zaczynasz. Dobrym rozwiązaniem jest zaczerpnięcie rady od osób prowadzących już własny biznes – członków rodziny, przyjaciół, znajomych. Na pewno chętnie podzielą się swoimi spostrzeżeniami.
Umowa najmu
Przechodzimy do konkretów. Do prowadzenia swojej działalności będziesz potrzebował lokalu, który umożliwi obsługiwanie klientów i załatwianie bieżących spraw. W związku z tym jedną z pierwszych umów jaką przyjdzie Tobie podpisać będzie umowa najmu. Jest to umowa cywilnoprawna, uregulowana w kodeksie cywilnym.
Przy zawieraniu takiej umowy zwróć szczególną uwagę na oznaczenie stron, a więc jak opisany jest wynajmujący (właściciel lub inny podmiot posiadający prawa do lokalu) oraz najemca (osoba korzystająca z mieszkania). Jest to część tzw. komparycji umowy. Dane stron powinny znajdować się na jej samym początku. Z praktyki wiem, że duże trudności sprawia przedsiębiorcom prawidłowe oznaczenie osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą. Zobrazuje to na przykładzie.
Pan Marek Kowalski będący grafikiem komputerowym prowadzi JDG pod firmą „Marex Marek Kowalski„. W celu dalszego rozwoju swojego biznesu zamierza wynająć lokal w centrum miasta Kraków. Wynajmującym jest spółka „Mieszkania sp.z o.o.„
W jaki sposób dokonać prawidłowego wskazania stron umowy? Czy w przypadku JDG „Marex Marek Kowalski” jest podmiotem zawierającym umowę? Jakie informacje powinny znaleźć się w po stronie spółki?
Odpowiedź na powyższe pytania wymaga zbadania podmiotowości prawnej ww. podmiotów. W przypadku spółki Mieszkania sp. z o.o. sprawa jest jasna, gdyż kodeks handlowy wprost nadaje spółkom kapitałowym osobowość prawną. Natomiast w przypadku JDG nie znajdziemy adekwatnego przepisu. W rezultacie nie istnieje osobny byt prawny zdolny do zaciągania zobowiązań i ponoszenia odpowiedzialności. Umowa podpisywana jest z osobą fizyczną, czyli Panem Markiem Kowalskim, a nie z ”Marex Marek Kowalski”
Poniżej przykład właściwego oznaczenia stron:
UMOWA NAJMU
zawarta dnia …. w Krakowie
pomiędzy:
Mieszkania spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Krakowie przy ul. Karmelickiej X, .. – …. Kraków, zarejestrowaną w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym przez Sąd Rejonowy dla … w Krakowie, XI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS … , NIP: .. , REGON: … , reprezentowaną przez Iksińskiego – członka zarządu spółki
dalej zwaną „Wynajmującym”,
a
Markiem Kowalskim zamieszkałym w Krakowie przy ul. Grodzkiej X, .. – … Kraków, legitymującym się dowodem osobistym o serii i numerze …. , PESEL: … , NIP: … , REGON: … , prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą „Marex Marek Kowalski” i wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności pod numerem … , działającym we własnym imieniu
dalej zwanym „Najemcą”
Pewnie zastanawiasz skąd masz znaleźć numer swojego wpisu w CEIDG? To bardzo proste, jest nim twój NIP. Jeżeli w przyszłości powstanie spór z drugą stroną transakcji, właściwe jej określenie w kontrakcie spowoduje, że nie będziesz miał problemów ze wskazaniem pozwanego w piśmie procesowym. Jest to przede wszystkim duża oszczędność czasu i nerwów. Ponadto świadczy to o twoim profesjonalizmie, co buduje już na samym początku twój wizerunek w oczach kontrahenta. Zastanów się czy będąc właścicielem dobrze prosperującej firmy chciałbyś dokonać transakcji z kimś niepotrafiącym nawet poprawnie oznaczyć siebie i swojej działalności?
Następne kluczowe postanowienia to te dotyczące przedmiotu najmu, a więc lokalu. Ustal wraz ze swoim kontrahentem bardzo precyzyjnie gdzie, co i na jaki okres wynajmujesz. Jeżeli jest to konkretne pomieszczenie wskaż jego powierzchnię, urządzenia znajdujące się na wyposażeniu i wskaż ich stan.
Przy najmie strony często zastrzegają kaucję. Jej celem jest zabezpieczenie potencjalnych szkód powstałych w lokalu. Jest ona zwracana w po zakończenia okresu najmu. W tym punkcie zwróć uwagę na termin jej zwrotu, a więc w ciągu jakiego okresu od wydania lokalu zostaną zwrócone wpłacone pieniądze. Warto również zastrzec, że wszelkie wydatki poniesione na pokrycie kosztów usunięcia powstałych uszkodzeń muszą zostać należycie udokumentowane np. w postaci faktur, rachunków. Wtedy będziesz mógł zapobiec sytuacji, w której wynajmujący bezpodstawnie potrąci część kaucji.
Kolejnym ważnym aspektem najmu lokalu pod działalność gospodarczą jest określenie terminu wypowiedzenia umowy. Sprawdź czy w części dotyczącej wypowiedzenia umowy nie znajdują się zastrzeżenia w praktyce uniemożliwiające dokonanie tej czynności np. kary umowne. Również po stronie wynajmującego mogą znajdować się postanowienia zbytnio rozszerzające jego uprawnienia do rozwiązania umowy – przyjrzyj się temu szczegółowo.
Specjalnie nie poruszałem kwestii związanych z określaniem wysokości czynszu. Wszelkie uzgodnienia stron w tym przedmiocie mają bardzo indywidualny charakter i niezwykle trudno jest wskazać przewodnie zasady, którymi powinieneś się kierować. Z pewnością zwróć uwagę na warunki na podstawie jakich wynajmujący będzie uprawniony od podniesienia jego wysokości i częstotliwość takich zmian.
Podatek od nieruchomości
Co do zasady podatkiem od nieruchomości obciążony jest właściciel. W sytuacji kiedy jesteś najemcą nie płacisz nic z tego tytułu. Jednak część osób decyduje się na prowadzenie firmy we własnym mieszkaniu. Dzięki temu mogą znacznie obniżyć koszty działalności. Jest to szczególnie istotne gdy baza klientów nie jest wystarczająco rozbudowa, a rentowność przedsiębiorstwa nie pozwala na ponoszenie dodatkowych wydatków. Warto rozważyć taką możliwość, w szczególności kiedy charakter pracy na to pozwala.
Kiedy zdecydujesz się na wykorzystanie tzw. własnych czterech ścian będziesz zobowiązany do zgłoszenia tego faktu w urzędzie gminy. Konieczne będzie złożenie Deklaracji na podatek od nieruchomości, czyli formularza DN-1 (kliknij tutaj), w której wskażemy powierzchnie wykorzystywanego mieszkania na cele prowadzenia firmy.
Jedną z wad tego rozwiązania jest płacenie wyższego podatku od nieruchomości w porównaniu, kiedy jest ono wykorzystywane tylko na cele mieszkania. Wysokość stawki za 1m2 ustala rada gminy.
Rachunek bankowy
Ustawodawca nie nakłada na przedsiębiorcę posiadania odrębnego rachunku bankowego dla firmy. Jeżeli posiadasz prywatny rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy z powodzeniem możesz wykorzystać go do działalności komercyjnej. Nie polecam jednak takiego połączenia. Po pierwsze takie rozwiązanie znacznie utrudni tobie lub osobie, której zlecasz usługi księgowe prawidłowe kwalifikowanie odpowiednich pozycji. Brak przejrzystości w finansach firmy na pewno nie ułatwi zadania na początku Twojej drogi w świecie biznesu. Po drugie oferty banków kierowane do firm są niekiedy korzystniejsze niż te dla klientów indywidualnych. W szczególności zakres świadczonych usług np. opłacanie składek do ZUS/KRUS, podatku do urzędu skarbowego, preferencyjne pożyczki dla firm i inne.
Musisz także wiedzieć, że od 1 stycznia 2017 r. transakcje zawierane między przedsiębiorcami o wartości powyżej 15 000 zł obligatoryjnie muszą zostać dokonane z użyciem rachunku płatniczego. Wyłączona jest więc możliwość posłużenia się gotówką. Dokładny przepis poniżej – Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej.
Art. 22.1. Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
Jedną z form prawnych prowadzenia biznesu w Polsce jest tzw. jednoosobowa działalność gospodarcza (dalej: JDG). Według raportu Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) z 2016 roku w ewidencji działalności gospodarczych znajdowało się 2 963 395 osób fizycznych prowadzących swoją firmę. Tak duża liczba potwierdza dużą popularność tej formy prawnej. Dla porównania zarejestrowanych spółek z o.o. jest ponad 7 razy mniej.
Dzisiaj opiszę Ci zagadnienia prawne z którymi niewątpliwie przyjdzie Ci się zmierzyć w przypadku samodzielnego zakładania działalności.
W jaki sposób można założyć działalność gospodarczą?
Do wyboru mamy dwa podstawowe tryby zaproponowane przez ustawodawcę, a mianowicie:
I. Tryb tradycyjny – polega na złożeniu wizyty w Urzędzie Gminy i wypełnieniu papierowego formularza,
II. Tryb internetowy – w tym przypadku po utworzeniu konta w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dalej: CEIDG) i zalogowaniu składamy wypełniony wniosek on-line wraz z elektronicznym podpisem.
Alternatywne sposoby :
– pobranie i złożenie papierowego wniosku w gminie, który następnie zostanie przekształcony na wniosek elektroniczny,
– przesłanie papierowego wniosku listem poleconym na adres gminy (w tym przypadku podpis wnioskodawcy musi być notarialnie poświadczony),
– bez tworzenia konta w CEIDG i logowania, przygotowanie wniosku on-line i podpisanie go w dowolnej gminnie (kluczowe będzie zapamiętanie numeru wniosku).
Wniosek musi zostać złożony na urzędowym formularzu CEIDG-1 (znajdziesz w zakładce Wzory dokumentów) Zwróć uwagę, że wniosek ten stanowi jednocześnie zgłoszenie do ZUS/KRUS, GUS oraz Urzędu Skarbowego. W rezultacie nie musisz podejmować dodatkowych czynności w celu otrzymania numeru REGON czy NIP. Zostaną nadane z urzędu.
W przypadku składania wniosku on-line konieczne będzie złożenie elektronicznego podpisu. Możesz go złożyć jeżeli posiadasz certyfikat kwalifikowany (płatny) lub profil zaufany ePUAp (Elektroniczna Platforma Usług Administracji Publicznej). Szczególnie zachęcam Cię skorzystania z tej drugiej opcji. Wystarczy złożyć właściwy wniosek (kliknij tutaj) i potwierdzić w dowolnym Punkcie Potwierdzającym na terenie Polski. Dzięki temu będzie mógł nie tylko założyć JDG, ale także załatwić sprawę w ZUS czy Urzędzie Skarbowym. Co więcej, korzystanie z tegoż profilu jest całkowicie bezpłatne.
Jak prawidłowo ustalić firmę przedsiębiorcy?
Prawidłowe wypełnienie wniosku będzie wymagało od Ciebie zdefiniowania istotnych kwestii z punktu widzenia prowadzenia działalności gospodarczej.
Pierwszą z nich jest wybranie firmy, czyli oznaczenia przedsiębiorcy, nazwy pod którą będzie funkcjonował w obrocie gospodarczym. W przypadku JDG, w firmie obowiązkowo należy wskazać imię i nazwisko przedsiębiorcy. Przedstawię to na przykładzie.
Pan Marek Kowalski jest grafikiem komputerowym i postanowił założyć jednoosobową działalność gospodarczą. Wpadł na pomysł aby w firmie znajdowała się również nazwa marki pod jaką będzie prowadził działania marketingowe i sprzedażowe- w jego przypadku będzie to „Marex„.
W rezultacie pełna firma pana Marka brzmi następująco: „Marex Marek Kowalski”.
Należy wyjaśnić jeszcze jedno istotne zagadnienie. Czymś innym jest firma JDG czy spółki, czymś innym marka. Przykładowo sieć handlowa Biedronka to marka. Natomiast sama spółka działa pod firmą Jeronimo Martins POLSKA S.A.
Nie jest konieczne dobieranie dodatkowego określenia. Wystarczy samo imię i nazwisko. Wybór należy do Ciebie.
Jak określić przedmiot działalności?
Kolejnym krokiem jest określenie przedmiotu wykonywanej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności (dalej: PKD). W praktyce wskazujesz czym będziesz się zajmował. Jakie usługi będziesz świadczył, co będziesz sprzedawał itp. Do wypełnienia masz łącznie 10 rubryk, w tym jedna z twoich działalności będzie miała charakter przeważający np. gdy planujesz założenie sklepu spożywczego, w którym masz zamiar sprzedawać głównie żywność, napoje i wyroby tytoniowe. Właściwy dla takiego biznesu będzie kod 47.11.Z.
Pamiętaj, że wszystkie kody PKD muszą zostać wprowadzone na poziomie podklasy. Nie wystarczy więc samo wskazanie działu, grupy czy klasy. Dla ułatwienia – na końcu każdego z kodów powinna się znajdować duża litera alfabetu, najczęściej A, B, C, D, E czy Z.
Czym różni się data założenia od daty rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej?
Data założenia działalności gospodarczej, a więc data wprowadzenia danych do ewidencji przedsiębiorców zawartych we wniosku CEIDG-1 nie musi pokrywać się z datą faktycznego rozpoczęcia działalności. Na taki zabieg pozwala ustawodawca. Określając termin rozpoczęcia działalności gospodarczej weź pod uwagę konieczność płacenia składek na ubezpieczenia społeczne, ponieważ obowiązek podatkowy powstanie właśnie od tego momentu.
Jakie są formy opodatkowania 1-ososbowej działalności gospodarczej?
Ustawodawca pozwala na dowolny wybór formy opodatkowania osobie rozpoczynającej działalność gospodarczą. Do wyboru są następujące opcje:
1 . Zasady ogólne
Opodatkowaniu podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy uzyskiwanymi przychodami, a ponoszonymi kosztami. Obowiązuje skala podatkowa według której dochód do wysokości 85.528,00 zł podlega 18 % stawce podatkowej. Po przekroczeniu tej kwoty stawka podlega podwyższeniu do 32%.
przychody – koszty = dochód
Największą korzyścią wyboru tej formy jest możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodu wielu wydatków związanych z prowadzeniem biznesu. W ten sposób podstawa opodatkowania ulega znacznemu zmniejszeniu z korzyścią dla podatnika.
2. Podatek liniowy
Podobnie jak w przypadku zasad ogólnych opodatkowaniu podlega dochód. Tym razem stawka podatku nie zmienia się wraz ze wzrostem uzyskiwanych dochodów – jest stała i wynosi 19%.
Jednak w przypadku podatku liniowego nie obowiązuje kwota wolna od podatku – 3091 zł (stan na 16.11.2016 r.), nie można korzystać z ulg podatkowych ani rozliczać się wspólnie z małżonkiem.
3. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
Wybór tej formy opodatkowania powoduje objęcie podatkiem przychodów. Nie ma możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania poniesionych kosztów jak to było we wcześniejszych formach. Nie każdy też może skorzystać z tego sposobu. Katalog podmiotów uprawnionych został wskazany w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne.
Obwiązuje 5 różnych stawek: 3%; 5,5%; 8,5%, 17% oraz 20%. Wysokość stawki będzie uzależniona od rodzaju wykonywanej działalności. Przed wyborem tej formy opodatkowania należy dokładnie przejrzeć katalog działalności wyłączonych spod działania ustawy. Przykładowo z ryczałtu nie mogą korzystać osoby świadczące usługi finansowe, ubezpieczeniowe czy prawne.
4. Karta podatkowa
Karta podatkowa jest natomiast zryczałtowanym podatkiem od dochodu. Jednak wysokość płaconego podatku nie jest bezpośrednio skorelowana z wysokością faktycznie uzyskanego dochodu. O wysokości należnej daniny decyduje naczelnik właściwego urzędu skarbowego. Stawki podatku corocznie są podawane w obwieszczeniu przez ministra finansów. Ich wysokość zależna jest głównie od liczby osób zamieszkujących w miejscowości wykonywania działalności gospodarczej oraz liczby zatrudnianych pracowników.
Możliwość skorzystania z karty podatkowej tak jak w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę znacznie ograniczona.
Wybór formy opodatkowania najlepiej oprzeć o rzetelną analizę finansową ze szczególnym uwzględnieniem potencjału przedsiębiorstwa do generowania kosztów, charakterystyki branży oraz celach założonych w planie biznesowym.
Co dalej?
Wymienione powyżej punkty formularza CEIDG-1 stanowią podstawę działania Twojego biznesu. Właśnie dlatego tak ważne jest zastanowienie się nad mądrym wyborem każdej z tych pozycji. Stworzenie efektywnie działającego modelu biznesowego wymaga harmonizacji działań na wielu płaszczyznach . Jednymi nich są właśnie kwestie prawne i podatkowe.
W II części cyklu znajdziesz inne ważne aspekty zakładania JDG. Dowiesz się m.in. na co zwracać uwagę przy zawieraniu podstawowych umów towarzyszach rozpoczęciu prowadzeniu biznesu tj. umowa najmu, rachunku bankowego czy umowy z biurem rachunkowym.
Mam nadzieję, że podobał Ci się wpis i wyniosłeś z niego wiele praktycznych informacji. Jeżeli masz jakieś pytania związane właśnie z stroną prawną zakładania JDG pisz śmiało w komentarzach. Pokaż artykuł znajomym, może ich też zainteresuje.
